بولتن استرید؛ جویبار بیرحمی که انسان را به کام مرگ فرو می کشد - وبلاگ سفر و گردشگری

به گزارش وبلاگ سفر و گردشگری، اما در زیر سطح آرام و بی خطر این آب ها شکاف های عمیقی با جریان های عمقی (جریان آب یا هوا که زیر جریان دیگر حرکت می نماید) قدرتمند وجود دارد که هرگاه کسی در عمق معینی از آن بیفتد با قدرت و بی رحمی او را به کام مرگ می کشد. این باور وجود دارد که، تابه حال هرکسی در این تله افتاده زنده بازنگشته است و حتی جسد آن ها را هم پیدا نکرده اند .

برای اینکه درک کنیم چطور یک رود کوچک که از کوه نشات می گیرد، می تواند تا این حد خطرناک باشد و با نام تله ی مرگ مشهور گردد، باید نگاهی به سمت بالای این جویبار داشته باشیم. این رود نسبتا کم عرض در حدود 100 یارد بالاتر از سطح خود رودخانه ای با عرض 30 فوت است که این رودخانه را Wharfe می نامند. این رودخانه از شهرستان یورک شایر عبور می نماید و هنگامی که به منطقه ی Bolton Abbey می رسد، مجبور می گردد از یک شکاف بسیار باریک عبور کند و این موضوع باعث می گردد که سرعت جریان و عمق آب بشدت زیاد گردد. این شکاف باریک در ابتدای رود استرید باعث شده که توهم انگیز به نظر برسد و به دلیل عرض کم همه فکر نمایند که عمق آن نیز کم است. اما دره ها و حفره های عمیقی در بخش های مختلف این رود وجود دارد و هیچ کس نمی تواند برآورد کند که عمق واقعی یک نقطه خاص از آن چقدر است .

جریان آب سطح این رود بسیار آرام به نظر می رسد و به دلیل نزدیک بودن دو طرف آن مردم فکر می نمایند که به راحتی می توانند از این طرف رود به طرف دیگر بپرند، و حتی روی سنگ های لبه آن با آرامش راه بروند زیرا همان طور که گفتیم خیلی کم عمق به نظر می رسد. اما در واقع، نام استرید از واژه stride به معنای قدم بلند برداشتن گرفته شده است.

علایم هشداری زیادی روی درخت های این منطقه نصب شده و به مردم گفته که سعی ننمایند از روی این رودخانه بپرند. با همه این هشدارها و توضیحات هنوز هم خبرهایی از لغزش پای انسان ها و بی رحمانه بلعیده شدن به وسیله تونل های عمیق این رود به ظاهر آرام، به گوش می رسد.

یکی از قربانیان رود استرید پسرجوانی به نام ویلیام دی رومیلی پسر خانم آلیس دی رومیلی بود که در سال 1154 اقدام به پرش از این رود داشت و جان خود را از دست داد. پس از فوت ویلیام مادرش از مرگ ناگهانی او بسیار غمگین شد و تصمیم گرفت برای شادی روح پسرش زمین های اطراف آن رود را به کلیسای بولتُن ببخشد. سال ها بعد ویلیام وُردزوُرث شعری با نام The Force of Prayer (نیروی دعا) برای این واقعه سرود و باعث غم انگیزتر شدن این اتفاق شد. ترجمه بخشی از این شعر حزن انگیز و زیبا را برای شما آورده ایم:

افسر پلیسی که پس از غرق شدن یک بچه 8 ساله در مارس 2010 در حال نگهبانی از رودخانه وارف است.

کلیسای بولتُن و رودخانه ی وارف

رودخانه وارف در کلیسای بولتُن