درون سر شما چه می گذرد و چگونه آن را بهینه کنید؟ - وبلاگ سفر و گردشگری

به گزارش وبلاگ سفر و گردشگری، آیا تا به امروز به این فکر نموده اید که چه چیزی شما را می سازد؟ نحوه عمل، احساستان، نحوه پردازش اطلاعات از دنیای اطرافتان؟ بخشی از آن مربوط به طبیعت است (مجموعه منحصر بفردی از ژن هایی که به ارث برده اید) و بعضی دیگر مرتبط با پرورش است (محیطی که در آن بزرگ شده اید هم در خانواده تان و هم به طور گسترده تر در یک فرهنگ خاص).

به گزارش وبلاگ سفر و گردشگری به نقل از شبکه خبری سی ان ان، با این وجود، بسیاری از دسیسه های پنهان دیگر در کار هستند که همگی از مغز سرچشمه می گیرند. این نیرو ها از فردی به فرد دیگر متفاوت هستند و حتی درون هر فرد بسته به زمان و شرایط تغییر می نمایند. برای مثال، چگونه است که بعضی از ما می توانیم بر روی موضوعی به شکلی بسیار خوب متمرکز شویم در حالی که بعضی دیگر با چشم بر هم زدنی حواس شان پرت می گردد؟ چرا بعضی از ما با تماشای یک فیلم ترسناک یا مطالعه یک کتاب ترسناک دچار هیجانی عمیق می شویم؟

برای درک دلیل پرسش های مطرح شده باید به جایی بازگردیم که همه رفتار و حالات از آنجا آغاز می شوند: مغز. تنها از این طریق است که می توان راز های درون را کشف کرد.

ما نه تنها به درون مغز نگاه می کنیم تا در خصوص آن چه در حال وقوع است بیاموزیم بلکه از آنجایی که مغزمان در حال مکالمه دائمی با بدن مان است تاثیر آن را بر روی خود به صورت فیزیکی مشاهده خواهیم کرد و این که چگونه مغز بر روی بدن مان تاثیر می گذارد را خواهیم دید.

انسان ها نمی توانند دو یا چند کار را همزمان به صورت موازی انجام دهند. کاری که ما واقعا انجام می دهیم توجه مان را تغییر می دهد. نوع تغییر مداوم توجه در مغز ما با استرس همراه است که منجر به افزایش فشار خون می گردد و اگر ثابت باشد برای بدن مان خوب نیست. هم چنین، ما هنگام انجام چند وظیفه خطا های بیش تری مرتکب می شویم و از قضا انجام کار بیش تر به طول می انجامد، زیرا تغییر کار هزینه های فکری دارد.

تصور کنید که یک تخته سفید در فکر خود داریم و برای هر کاری که انجام می دهیم یک مدل فکری از آن کار داریم سپس ناگهان جابجا می شویم و کار دیگری انجام می دهیم باید آن تخته سفید را پاک نموده و اطلاعات نو را برای کار نو بازنویسی کنیم و دوباره بازگشته و باید تخته را پاک نموده و دوباره بنویسیم و درست مانند یک تخته سفید واقعی گاهی اوقات نمی توانید آن را به طور کامل پاک کنید. بنابراین، انجام چندین کار به صورت همزمان ما را شاد تر، سریع تر یا کارآمدتر نمی سازد در عوض ما را تحت فشار قرار داده و بیش تر مستعد بروز خطا می سازد.

چگونه بهتر عمل کنیم؟

1-تازه کردن مغزتان را آغاز کنید

بله، مادرتان درست می گفت: خواب خوب شبانه قبل از انجام یک پروژه مهم به شما یاری می نماید تمرکز داشته باشید. استراحت به مهارت های عملکرد اجرایی مان یاری می نماید فرآیند های فکری که ما را قادر می سازند برنامه ریزی کنیم، تمرکز نماییم و به خاطر بسپاریم. زمانی که سرحال می شویم احساس انرژی داشتن می کنیم. عملکرد اجرایی مان می تواند واقعا خوب کار کند و می تواند به ما یاری کند در مسیر درست باقی بمانیم. در مقابل، زمانی که کم خواب هستیم یا از نظر فکری خسته می شویم عملکرد اجرایی مان چندان خوب کار نمی نماید و ما را مستعد حواس پرت شدن می سازد. بنابراین، ما بیشتر مستعد پاسخگویی به چیز هایی هستیم که خارج از وظیفه مان هستند.

2- روز خود را مطابق با ریتم طبیعی تان طراحی کنید

هرکسی اوقاتی از روز را دارد که کم و بیش حواس اش در آن هنگام جمع تر است. برای مثال، بعضی از افراد خود را پرندگانی سحرخیز توصیف می نمایند و بعضی دیگر جغد شب که تا دیر وقت بیدار می مانند. مهم است که به ریتم درونی خود گوش داده و روزتان را براساس آن برنامه ریزی کنید. در نتیجه، بسیار منطقی است که افراد از ریتم طبیعی خود مطلع شوند در آن صورت آنان می توانند به برترین شکل ممکن بر روی فعالیت های شان تمرکز نمایند.

3-اجازه ندهید مخزن بنزین بدن تان خالی گردد بگذارید سرحال باشید

منابع توجه ما نامحدود نیستند وضعیتی شبیه مخزن بنزین که اگر میزان زیادی را بدون پر کردن مجدد آن مصرف کنید در نهایت خالی می گردد. بنابراین، ما مخزن محدودی از منابع توجه را در اختیار داریم و کار های وجود دارند که در طول روز انجام می دهیم و منابع ما را افزایش می دهند (مانند استراحت) و کار هایی وجود دارند که انجام می دهیم ومنابع مان را تحلیل می برند.

فعالیت هایی که یاری می نمایند شامل استراحت های کافی در طول هر پروژه از جمله رفتن به دامان طبیعت به ما یاری نموده و باعث جوان سازی فکر می شوند. اگر کار واقعا مهمی برای انجام دادن دارید پیش از آغاز آن یک استراحت بسیار خوب داشته باشید. مطمئن شوید که واقعا سرحال و آماده انجام آن هستید.

4- حواس پرتی های درونی را رام کنید

تماس های تلفنی، نوتیفیکیشن های متنی و بچه ها تان که حرف شما را قطع می نمایند همگی حواس پرتی های بیرونی هستند، اما تنها نوع حواس پرتی ای نیستند که شما را از تمرکز بر روی فعالیت های تان دور می نمایند. به نظر می رسد تقریبا نیمی از اوقات حواس مان به خودمان پرت می گردد. بنابراین، ما وقفه های داخلی داریم: می تواند خاطره ای از کاری باشد که باید انجام دهیم یا تمایل به رصد رسانه های اجتماعی. بنابراین، این خود ما هستیم که حواس مان را پرت می کنیم.

کار های زیادی وجود دارد که می توانیم برای مقابله با حواس پرتی های داخلی انجام دهیم. برای مثال، می توانید اعلام نوتیفیکیشن را غیر فعال سازید، محیط اطراف خود را تمیز و پاکسازی کنید، وسایلی که بر روی میز هستند و به طور بالقوه می توانند حواس تان را پرت نمایند برداشته و در جای دیگری قرار دهید، گوشی تلفن همراه خود را در کشو قرار دهید و در کشور را قفل کنید و در نهایت آن که مطمئن شوید اتاق ساکت است. کار های زیادی وجود دارند که افراد می توانند برای بهبود توجه خود انجام دهند.

یکی دیگر از منابع بزرگ حواس پرتی کار های ناتمام به جای مانده است و موارد لیست کار ها و افکار تصادفی ای که به فکر تان متبادر می شوند را یادداشت کنید. حافظه خارجی یک تکه کاغذ است شما آن را روی یک تکه کاغذ یادداشت نموده اید بنابراین، می دانید که آن را فراموش نخواهید کرد.

در آن صورت وقتی صبح از خواب بیدار می شوید لیستی از کار هایی را دارید که باید انجام دهید بنابراین، لازم نیست آن را در فکر خود تکرار کنید.

5- هدف خود را بنویسید و آن را جایی بچسبانید که در معرض دیدتان باشد

از آنجایی که توجه هدف محور است نوشتن دو چیز هنگام آغاز یک پروژه واقعا مفید است: آن چه می خواهید به انجام برسانید (هدف وظیفه) و این که چگونه می خواهید احساس کنید (یک هدف احساسی).

ما به اهداف مان توجه می کنیم. اگر هدف من این است که می خواهم مقاله بنویسم این چیزی است که به آن توجه می کنم. اگر اهداف واضح به راحتی قابل تجسم و دست یابی باشند، یاری نماینده خواهند بود. با این وجود، از آنجایی که اگر حواس مان پرت گردد اهداف به راحتی می توانند دچار لغزش شوند باید از خود بپرسیم که چه احساسی داریم. برای مثال، تصور می کنیم که پس از نگارش مقاله احساس خوبی داریم و از خودمان لذت می بریم. صرفا پاسخ دادن به این دو پرسش به افراد یاری می نماید تا در مسیر خود باقی بمانند.